كرده است. يا عمل جرّاحى را به روزهاى ديگر موكول نموده، كه به اندازه آن روز نمى‌تواند مفيد باشد، آيا پزشك ضامن است؟

2. اغلب بيمارستانها اوّل پول مى‌گيرند، سپس بيمار را به پزشك ارجاع مى‌دهند. در صورتى كه تأخير در اين امر منجر به مرگ يا عوارض ديگر شود، آيا اين كار جايز است؟

جواب: در فرض سؤال پزشك ضامن خون نيست، ولى گناه بزرگى مرتكب شده و قابل تعقيب است.

سؤال 403- چنانچه پزشك معالج، عمداً يا سهواً در مداواى بيمار يا مجروحى كه مسئوليّت درمان وى را پذيرفته كوتاهى ورزد، و شخص در اثر سرايت بيمارى، يا جراحت سابق، صدمه ديده و يا تلف شود، آيا طبيب مسئوليّت خواهد داشت؟

جواب: در صورتى كه بيمار در شرايط خطرناكى باشد، و اولياى مريض او را به طبيب بسپارند كه از او مراقبت كند، و طرفين يا خصوص طبيب بداند كه اگر از بيمار غفلت كند، خطرى بيمار را تهديد مى‌كند، چنانچه طبيب اين مسئوليت را پذيرفته باشد، و از انجام وظيفه تخلّف نمايد، در برابر نتيجه آن مسئول است. و اگر عمداً و به قصد زيان رساندن به مريض اين كار را كرده باشد، قتل عمد، يا جرح عمد محسوب مى‌شود، در غير اين صورت، شبه عمد است.

6. خسارات ناشى از كمبود امكانات‌

سؤال 404- اگر به خاطر كمبود امكانات لازم براى تشخيص كامل، تشخيص ممكن نگردد، و مداواى لازم صورت نگيرد، و بيمارى تشديد يا منجر به مرگ شود، آيا پزشك معالج مسئول است؟

جواب: مسئوليّت ندارد، ولى بايد داروهاى مشكوك و مضر به بيمار ندهد.