درس ششم‌

رستاخيز را در همين جهان بارها ديده‌ايم‌

آيات قرآن به خوبى اين حقيقت را نشان مى‌دهد كه بت‌پرستان و همچنين ساير كفّار، نه تنها در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله، بلكه در اعصار ديگر نيز از مسئله معاد و زنده شدن بعد از مرگ تعجّب مى‌كردند، و وحشت داشتند، و حتّى آن را دليلى بر جنون گوينده آن مى‌شمردند و به يكديگر مى‌گفتند:

«هل ندلكم على رجل ينبئكم اذا مزقتم كل ممزق انكم لفى خلق جديدٍ افترى على اللَّه كذباً ام به جنة»؛ [1] «آيا مردى را به شما نشان بدهيم كه مى‌گويد هنگامى كه بدن شما به كلّى متلاشى و در هر سو پراكنده شد، دوباره آفرينش جديدى مى‌يابيد؟!، آيا اين مرد عمداً به خدا افترا بسته يا ديوانه است؟!».

آرى آن روز بر اثر عدم دانش و كوتاهى افكار، عقيده به عالم‌

[1]. سوره سباء، آيه 7