على(ع) ، مشهور نيست . كتابْ در اكثر جاها داراى نثرى مسجّع و شيواست . مؤلف ، علاوه بر امامت ، مطالب ديگرى ، همانند شفاعت و چگونگى آن را در مكان مناسب و لازم ، مطرح كرده است . 2 . امامت . كتاب اخير ، اثبات امامت با استدلال به آيه 124 سوره بقره و بيان معناى عصمت و شرطيت آن براى جانشين پيامبر صلى الله عليه و آله است . ابتداى نسخه چنين آمده : ... امّا بعد ؛ فهذه درّة بيضاء ملتقطة ممّا نزل من السماء من النكت الغراء ... مؤلف ، اين كتاب را در شهر مقدس نجف ، طىّ مسافرتى كه به آنجا داشته ، نوشته است . 3 . سيادة الاشراف . اين اثر ، در بيان انتساب كسانى است كه مادرشان به هاشم بن عبد مناف سيّده است ، نگاشته شده ، با اين سرآغاز : ... امّا بعد ، فأعلى كلمة لا يجوز أن ينسب قائلها إلى الجزاف وأجلى مسألة لابدّ أن يعدّ انكارها من الاعتساف ، القول بسيادة الأشراف .... 4 . دليل شريف على طرز طريف . رساله بسيار مختصر و كوچكى است در شرح اين حديث مروى از امام صادق عليه السلام كه : «خاصموا بسورة انّا أنزلناه في ليلة القدر تفلجوا» [1] . 5 . كلام مفيد للبصير المستفيد . رساله كوچكى است در اثبات امامت اميرمؤمنان على بن