ه: اخلاق زشت‌

898. صالح بن مسمار: به من خبر رسيد كه پيامبر صلى الله عليه و آله اين آيه را تلاوت كرد:

«اى انسان! چه چيز تو را درباره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته است؟» آن‌گاه فرمود: «نادانى‌اش».

899. امام على عليه السلام: آز و شهوت و بخل، نتيجه نادانى است.

900. امام على عليه السلام: بنياد نادانى، حماقت است.

901. امام على عليه السلام‌- در دعايى-: منِ نادان، با نادانى‌ام تو را نافرمانى كردم، و با نادانى‌ام، گناهانى را مرتكب شدم، و دنيا بر اثر نادانىْ مرا منحرف ساخت، و از ياد تو به جهت نادانى غفلت ورزيدم، و بر اثر نادانىْ به دنيا روى آوردم.

902. امام صادق عليه السلام: نادانى در سه چيز است: خودخواهى، جدل بسيار و نادانى به خداوند، و اينان‌اند زيانكاران.

903. امام على عليه السلام: آنكه از نيكى كردن بخل ورزد، خردمند نيست.

ر. ك: ص 139 «مكارم اخلاق».

و: اختلاف و جدايى‌

قرآن‌

[آنان، به صورت‌] دسته جمعى، جز در قريه‌هايى كه داراى استحكامات‌اند، يا از پشت ديوارها با شما نخواهند جنگيد. جنگشان ميان خودشان سخت است. آنان را متحد مى‌پندارى، و [لى‌] دلهايشان پراكنده است؛ زيرا آنان مردمانى‌اند كه نمى‌انديشند.

حديث‌

904. امام على عليه السلام: اگر نادان سكوت اختيار كند، مردم با يكديگر اختلاف نكنند.