453. امام على عليه السلام: زبان، ترازويى است كه خرد، آن را سنگين كند و نادانى، آن را سبك گرداند.

454. امام على عليه السلام: بپرهيز از سخنى كه روش آن را نمى‌شناسى و از حقيقتش آگاه نيستى؛ زيرا سخن تو بر عقل تو دلالت دارد و گفتارت از ميزان معرفت تو خبر مى‌دهد.

455. امام على عليه السلام: بر خرد آدمى از آنچه بر زبان آورد، استدلال شود.

456. امام على عليه السلام: نشانه خرد آدمى، سخن اوست و دليلِ ريشه آدمىْ رفتار او.

457. امام على عليه السلام: آنكه زبانش را رها سازد، سَبُك عقلى خود را آشكار كند.

458. پيامبر صلى الله عليه و آله: خدا به موسى عليه السلام وحى كرد: بسيار سخن مگو و آن را هدر مده؛ زيرا سخن گفتن بسيار، چهره عالمان را زشت گرداند و بدى‌هاى سبكْ عقلان را آشكار سازد. ليك بر تو باد ميانه‌روى؛ زيرا از توفيق و محكمى سرچشمه مى‌گيرد.

ر. ك: ص 155 حديث 484 «گفتار درست»، «بنيادهاى سنجش خرد»/ حديث 601 «نشانه‌هاى كمال عقل»

ج: سكوت‌

459. پيامبر صلى الله عليه و آله: سكوت، نشانه بزرگوارى و ميوه خردمندى است.

460. پيامبر صلى الله عليه و آله: آنكه خردمند گردد، ساكت شود.

461. امام على عليه السلام: آنكه از سخن زيادى خوددارى ورزد، بزرگان به خردمندى وى گواهى دهند.

462. امام على عليه السلام: نشانه خردمندى آدمى، آن است كه تمام آنچه را كه مى‌داند، بر زبان نياورد.

463. امام على عليه السلام: خردمند، كسى است كه زبانش را جز از ياد خدا باز دارد.