{ پس تو زايل كن به پيش آفتاب اين سراج عقل ، همچون ماهتا } ب { نور عقل اندر تجلّى محو كن محو شو در نيستى ، بشنو سخن } { گر تو جوياى خدايى اى جوان فانى از خود باش وز هر دو جهان } { نيستى بگزين كه هستى يافتى گر تو مردى روز خود در تافتى } { هستى اندر نيستى باشد مَثَل نيستى مى دان تو از حُسن عمل } { معنى اجمال اسرار امير گفتم ار تو فهم كردى ، ياد گير } { كى توان معنى آن تفصيل گفت؟ ورنه ، هر دم زين چمن ، صد گل شگفت } { آخر اى ابن همامى لب بدوز در فنا نور بقا را بر فروز } { ديده بينا ببايد در جهان تا چنين اسرار دريابد به جان } { زان كه هر بيتى از اين اسرارها نزد دانا بِه ز دُر خروارها } { هم به يُمن همّت سلطان دين خواجه قنبر امام الصادقين }