3/ 4 قنوت پيامبر در هر نماز

342. مستدرك الوسائل‌ از امام حسين عليه السلام: ديدم كه پيامبر خدا در همه نمازهايش قنوت مى‌خواند و من، آن هنگام، شش ساله بودم.

3/ 5 نماز ميان مغرب و عشا

343. الدُرّ المنثور: درباره امام حسين عليه السلام روايت شده كه ميان نمازهاى مغرب و عشا، نماز مى‌خوانْد. از وى در اين باره پرسيدند. فرمود: «اين از" ناشئه"[1] به شمار مى‌آيد».

3/ 6 حضور قلب امام در نماز

344. بحار الأنوار به نقل از منيف،[2] از امام صادق، از امام باقر، از امام زين العابدين عليهم السلام: امام حسين عليه السلام نماز مى‌خواند و مردى از جلو ايشان مى‌گذشت. يكى از همنشينان امام عليه السلام، آن مرد را [از حركت‌] باز داشت. چون امام حسين عليه السلام نمازش را تمام كرد، به او فرمود: «چرا آن مرد را باز داشتى؟».

گفت: اى فرزند پيامبر خدا! ميان تو و محراب، فاصله انداخت.

فرمود: «خداوند عز و جل به من نزديك‌تر از آن است كه ميان من و او كسى فاصله بيندازد».

[1] اشاره است به آيه 6 سوره مزمّل كه:\i« إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِيلًا\E؛ قطعا برخاستن‌[ و عبادت در] شب، اثربخش‌تر و به گفتار، استوارتر است».

[2] مُنيف، از بردگان آزاد شده امام صادق عليه السلام بوده است.