15/ 6 راهنمايى مرد باديه‌نشين به گم‌شده‌اش‌

321. إثبات الهداة به نقل از عبد اللّه بن عبّاس: نزد امام حسين عليه السلام نشسته بودم كه عربى باديه‌نشين آمد و گفت: تنها شترم گم شده است و تو فرزند پيامبر خدايى. مرا به آن، راهنمايى كن.

امام عليه السلام فرمود: «به فلان‌جا برو كه در آنجاست و شيرى هم در برابرش ايستاده است».

باديه نشين، رفت و او را در همان جا و به همان گونه كه امام عليه السلام فرموده بود، يافت.

15/ 7 خبر دادن از جُنُب بودن اعرابى‌

322. الخرائج و الجرائح‌ به نقل از جابر جُعفى، از امام زين العابدين عليه السلام: عربى‌

باديه‌نشين به مدينه رفت تا آنچه را از دلايل [امامت‌] امام حسين عليه السلام شنيده بود، بيازمايد. چون نزديك مدينه رسيد، استمنا كرد و داخل مدينه شد و با همان حالِ جنابت، بر امام حسين عليه السلام درآمد.

امام حسين عليه السلام به او فرمود: «اى اعرابى! آيا شرم نمى‌كنى كه با حال جنابت، بر امام خود، وارد مى‌شوى؟! شما عرب‌هاى باديه، چون خلوت مى‌كنيد، استمنا مى‌كنيد».