134. مئة منقبة به سندش، از امام حسين عليه السلام: پيامبر خدا فرمود: «به بهشت درآمدم. ديدم كه بر درِ بهشت، با نور نوشته شده است:" خدايى جز اللّه نيست. محمّد، پيامبر خداست. على بن ابى طالب، ولى خداست. فاطمه، كنيز خداست. حسن و حسين، برگزيده خدايند. لعنت خدا بر دشمنان آنان باد!"».

3/ 2 ويژگى‌هاى اهل بيت‌

135. الأمالى، صدوق‌ به نقل از عبد اللّه بن منصور، از امام صادق عليه السلام: پدرم [امام باقر عليه السلام‌] از پدرش [امام زين العابدين عليه السلام‌] برايم نقل كرد ... كه عُتبه‌[1] به سوى امام حسين عليه السلام پيام فرستاد و گفت: فرمان‌رواى مؤمنان (يزيد)، فرمان داده كه با او بيعت كنى.

امام حسين عليه السلام فرمود: «اى عتبه! تو مى‌دانى كه ما اهل بيتِ كرامت و معدن رسالتيم و نشانه‌هاى برافراشته حق؛ كسانى كه خداوند عز و جل، حق را در دلمان به وديعت نهاد و زبانمان را به آن، گويا كرد. به اذن خداى عز و جل مى‌گويم كه شنيدم جدّم پيامبر خدا مى‌فرمايد:" بى‌ترديد، خلافت بر فرزندان ابو سفيان، حرام است" و من، چگونه با خاندانى بيعت كنم كه پيامبر خدا درباره آنها چنين گفته است؟!».

136. الملهوف‌ در نقل جريان ملاقات امام حسين عليه السلام با وليد، فرماندار مدينه: امام‌

حسين عليه السلام به وليد رو كرد و فرمود: «اى امير! ما اهل بيتِ نبوت، معدن رسالت و جايگاه آمد و شد فرشتگانيم، خداوند، [راهش را] با ما آغاز مى‌كند و با ما به پايان مى‌بَرَد. يزيد، مردى فاسق، شرابخوار، قاتل جان‌هاى محترم، و علنى كننده فسق و فجور است و شايسته اين شأن (خلافت) نيست و مانند من، با مانند اويى بيعت نمى‌كند؛ ولى ما و شما صبح مى‌كنيم و منتظر مى‌مانيم تا ببينم كه كدام يك از ما به خلافت و بيعت، سزاوار است».

[1] منظور، عتبة بن ابى سفيان، كارگزار يزيد در مدينه است.