7/ 12 ادبِ مجلس‌

248. الكافى‌ به نقل از يونس كه سَنَد آن را به ائمّه عليهم السلام رسانده است، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت: پسرم! مجالس را با چشم باز انتخاب كن؛ اگر گروهى را ديدى كه خداوند عز و جل را ياد مى‌كنند، با آنان همنشينى كن. اگر عالم بودى، سودش را مى‌برى و اگر جاهل بودى، يادت مى‌دهند، و چه‌بسا خداوند، سايه رحمتش را بر آنان بگسترانَد و تو را نيز در بر گيرد. و اگر گروهى را ديدى كه خدا را ياد نمى‌كنند، با آنان همنشينى نكن. اگر عالم بودى، سودش را نمى‌برى و اگر جاهل بودى، بر جهلت مى‌افزايند، و چه‌بسا خداوند سايه كيفرش را بر آنان بگسترانَد و تو را نيز در بر گيرد.

249. تنبيه الخواطر: لقمان به پسرش گفت: «پسرم! هرگاه به انجمن گروهى درآمدى، تير سلام را به سويشان پرتاب كن و در كنارشان بنشين و سخنى نگو، تا آنان سخن بگويند؛ اگر ديدى به ياد خدا سخن مى‌گويند، تو هم با آنان شريك شو، وگرنه، از نزد آنان به سوى ديگران تغيير مكان بده».

7/ 13 ادب سفر

250. الاختصاص‌ به نقل از اوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت: پسرم! اوّلْ رفيق [مناسب انتخاب كن‌]، سپس راه [سفر در پيش بگير].

251. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: لقمان حكيم، پيوسته مى‌گفت: «هرگاه چيزى در نزد

خداوند عز و جل به امانت گذاشته شود، حفظش مى‌كند».