يك بار، يا سالى يك بار، يا در دوره عمرت يك بار، بدان دعا كن. خداوند، تو را كفايت و يارى مى‌كند و تو را روزى مى‌دهد و آمرزش را از دست نمى‌دهى. اى كميل! سابقه دوستى تو برما واجب مى‌كند كه آنچه خواستى، به تو ببخشيم».

سپس فرمود: «بنويس: اللّهم إنى أسألك برحمتك الّتى وسعت كلّ شى‌ء ...».[1]

شروح دعاى كميل در قرون مورد بحث، اينهاست:

1. جنة الأمان فى شرح دعاء كميل‌، از محسن بن محمّد رفيع رشتى (م 1290 ق).[2]

2. شرح دعاى كميل‌، از صفر على اشرفى (ق 13 ق). اين شرح با نقل مطالب فلسفى از ملّاصدرا همراه است.[3]

3. شرح دعاى كميل‌، از محمّد نجف كرمانى (ق 13 ق).[4]

4. شرح دعاى كميل‌، از محمّد بن سليمان تنكابنى (م 1310 ق).[5]

شرح دعاى عديله‌

شيخ عباس قمى، از ميرزا حسين نورى چنين نقل مى‌كند:

دعاى معروف به «عديله»، تأليف يكى از اهل علم است و مأثور نيست و در كتاب‌هاى حاملان حديث و حديث شناسان، موجود نيست.[6]

البته در كتب معتبر حديث و دعا، موضوع پناه بردن به خدا در عدول از اعتقادات حق به عقايد باطل در هنگام مرگ، مطرح است و در كتاب‌هاى روايى دعاهايى در اين‌باره موجود است، مانند: «... اللَّهُمَّ إنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ العَدِيلَةِ عِنْدَ الْمَوتِ وَ مِنْ شَرِّ الْمَرجِعِ‌

[1]. إقبال الأعمال، ص 706.

[2]. تراجم الرجال، ج 1، ص 425- 429.

[3]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آية اللَّه مرعشى، ج 13، ص 185( ش 4992).

[4]. موسوعة طبقات الفقهاء، ج 13، ص 634؛ الذريعة، ج 13، ص 259.

[5]. الذريعة، ج 13، ص 259.

[6]. مفاتيح الجنان، ذيل دعاى« عديله».