10. شرح دعاء عرفه‌، از سيّد ماجد بن ابراهيم حسينى (زنده در 1152 ق).[1]

شرح جمله «ها أنا أتوسّل إليك بفقرى اليك ...» است.[2]

11. شرح دعاى عرفه‌، از محمّد على بن ابى طالب زاهدى لاهيجى گيلانى (م 1180 ق).[3]

12. كنوز المعرفة فى شرح دعاء عرفه‌، از سيّد على اكبر بن نصر اللَّه شيرازى (مولوى) (ق 13 ق). شامل مسائل ادبى، لغوى، بلاغى، امثال و حِكَم، و آيات و روايات است.[4]

شرح دعاى كميل‌

سيّد بن طاووس در كتاب إقبال الأعمال، چنين نقل مى‌كند:

كميل بن زياد مى‌گويد: با مولايم امير مؤمنان، در مسجد بصره بودم. گروهى از اصحاب نيز با وى بودند. يكى از آنان گفت: [معناى‌] گفته خداى عز و جل: «فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ»[5]

چيست؟ فرمود: «شب نيمه شعبان. سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هيچ بنده‌اى نيست، مگر اين كه آنچه از خوبى و بدى بر او جارى مى‌شود، در شب نيمه شعبان براى او تا چنين شبى در سال آينده قسمت مى‌شود؛ و هيچ بنده‌اى آن را احيا ندارد و با دعاى خضر عليه السلام دعا نكند، مگر اين كه پاسخ داده شود».

وقتى امام عليه السلام برگشت، رفتم درِ خانه ايشان را زدم. فرمود: «چه چيز تو را اين جا آورد، اى كميل؟».

گفتم: دعاى خضر، اى امير مؤمنان!

فرمود: «بنشين، كميل! وقتى اين دعا را حفظ كردى، هر شب جمعه، يا ماهى‌

[1]. وى در كاشان اقامت داشت و به تدريس مشغول بود. او در آثارش بيشتر به حلّ مسائل پيچيده فلسفى‌پرداخته است( تراجم الرجال، ج 1، ص 420).

[2]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آية اللَّه مرعشى، ج 16، ص 26( ش 6025).

[3]. الذريعة، ج 13، ص 258؛ مفاخر اسلام، ج 7، ص 207- 351.

[4]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آية اللَّه مرعشى، ج 22، ص 24( ش 8430).

[5]. الدخان، آيه 4.