الأبرار مؤلّف در شرح مشكلات برخى از روايات نبوى و ... است.[1]

132. سببُ تسميةِ الائمّةِ بامِّ الكتاب‌، از ميرزا حسن مراغه‌اى (ق 13 ق). در برخى روايات، ائمه عليهم السلام «امُّ الكتاب» ناميده شده‌اند. در اين رساله، سبب اين نامگذارى مورد بحث قرار گرفته است.[2]

133. شرح حديث العقل و الجهل و جنودهما، از [محمّد على‌بن‌] محمّد كاظم شاهرودى (م 1293 ق).[3]

134. شرح منظومه عقل و جهل‌، از سيّد محمّد صادق رضوى (ق 13 ق). شرح و بسطى است با استناد به اخبار اهل بيت عليهم السلام بر منظومه عقل و جهل، به همراه خطبه شقشقيه كه آن نيز به همين منظور، تفسير گرديده است.[4]

هفت. شرح ادعيه و زيارات‌

معصومان عليهم السلام، در گفتگوى با مردم، جانب درك و فهم مخاطب را رعايت مى‌كردند و متناسب با فهم شنونده به انشاى سخن مى‌پرداختند؛ امّا در مقام مناجات با قاضى الحاجات، محدوديت رعايت فهم شنونده را نداشتند، هر چند دعاهايى را كه به اصحاب خود تعليم مى‌دادند، مى‌تواند ويژگى ساير احاديث را داشته باشد. از اين رو، عمده دعاهاى مأثور از اوج عرفان و معنويت صادر شده و از مقام ولايت و عصمت، حكايت مى‌كند و به تعبير امام خمينى رحمه الله، «قرآنِ صاعد است».

فهم عمق محتواى چنين دعاهايى، همواره بى نياز از شرح و تفسير نيست. بر اين اساس، دانشمندان بزرگ شيعه، به طور طبيعى به اين نكته عنايت داشته‌اند و شرح‌هاى متعدّدى را بر ادعيه و زيارات، از خود بر جاى گذاشته‌اند. در قرن‌هاى‌

[1]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آستان قدس رضوى، ج 14، ص 98( ش 16157).

[2]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آية اللَّه مرعشى، ج 3، ص 80( ش 884).

[3]. الذريعة، ج 13، ص 202.

[4]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آستان قدس رضوى، ج 14، ص 303( ش 11868).