اسم الکتاب : تاريخ حديث شيعه در سده هاى دوازدهم و سيزدهم هجرى المؤلف : صفره، حسين الجزء : 1 صفحة : 148
است در آداب دعا و نماز و تعقيبات دعاهاى ماه، با شرح برخى دعاها.[1]
159. تسهيل الدواء لتحصيل الشفاء، از محمّد بن عبد المطّلب بن غياث الدين (ق 13 ق). اين كتاب، شامل عوذات، رقيات و ادويه مجرّبى است كه از ائمه معصوم و علماى دين، نقل شده است.[2]
160. جواهر الدعوات، از مير محمّد بن عبد الباقى خاتون آبادى (ق 13 ق). كتابى است در اعمال، ادعيه و زيارات.[3]
161. جواهر مكنونه، از مصطفى بن محمّد خويى (ق 13 ق). كتابى است شامل اوراد و اذكار و ختمهاى مربوط به اوقات مختلف، در ده باب.[4]
162. مقاليد نجات، از محمّد عباس بن بهادر على (م ق 13).[5]
163. تحفة الصالحين، از محمّد حسن بن على شيرازى (ميرزا جان) (م ق 13).
كتاب نسبتاً جامعى در ادعيه و زيارات و در دوازده باب است (نگارش: 1250 ق).[6]
164. ادعيه، از محمّد بن محمّد على نايينى (ق 13 ق).[7]
165. زينة الصالحين، از يحيى بن محمّد على نايينى (ق 13 ق). كتابى است درباره ثواب و خواصّ اعمال و ادعيه و عباداتى كه در احاديث اهل بيت عليهم السلام آمده است، با توضيحاتى از مؤلّف.[8]
166. كمال الاسبوع، از خلف بن عبد على آل عُصفور بحرانى (ق 13 ق). كتابى