تأكيد دارد كه مدل‌ها، ارزش‌ها و نمادها- كه فرهنگ را تشكيل مى‌دهند- شامل دانش‌ها، آرا و تفكرات هستند و در برگيرنده تمام اشكال بيان احساسات و همچنين شامل مقرراتى هستند كه بيانگر كنش‌هايى مى‌باشند كه به طور عينى قابل مشاهده هستند. بنا بر اين، فرهنگ شامل تمامى فعاليت‌هاى بشرى، اعم از معرفتى، عاطفى، احساسى يا حتّى حسى- حركتى است.[1]

انتقادى كه به بيان گى روشه وارد است، به اصل تعريف او از فرهنگ برنمى‌گردد، بلكه به توضيح او درباره اين تعريف بازمى‌گردد و آن، يكى دانستن كنش اجتماعى‌[2] با پديده اجتماعى‌[3] است كه دومى جنبه انتزاع شده از اوّلى به شمار مى‌آيد، نه تمام واقعيت اوّلى ..

2- 2. ويژگى‌هاى فرهنگ‌

در بيان ويژگى‌هاى فرهنگ جا دارد تأكيد كنيم آنچه قبل از هر چيز فرهنگ را مى‌سازد، شيوه‌هاى فكر، احساس و عمل مشترك بين افراد متعدد است. تعداد اشخاص اهمّيتى ندارد.

مهم آن است كه شيوه‌هاى بودن به وسيله عده نسبتاً كافى از اشخاص، به عنوان آمال يا امورى بهنجار تلقى شود، تا بتوان دريافت ناشى از قواعد زندگى است و خصوصيت جمعى و بنا بر اين، اجتماعى دارد. ويژگى ديگر فرهنگ، اكتسابى بودن آن است. «هيچ خصوصيت فرهنگى به طور زيستى يا ژنتيكى انتقال نمى‌يابد. اخذ فرهنگ، ناشى از اشكال و مكانيزم‌هاى يادگيرى است».[4] «شيوه‌هاى تفكر، احساس و عملى كه اشخاص به طور مشترك دارا هستند، بين آنها روابطى را ايجاد مى‌كند كه هر يك آن را واقعى احساس مى‌كنند».[5] پيوستگى با فرهنگ، همواره به وسيله هر يك از اعضاى جمع و همه جمع تأييد مى‌گردد. اين تأييد، از راه‌معناى نمادى مشاركت جزء رفتار بيرونىِ قابل‌مشاهده آنها مى‌شود.

[1]. ر. ك: روشه، گى، كنش اجتماعى، مقدمه‌اى بر جامعه‌شناسى عمومى، ص 124.

[2].

noitcalaicoS. 1

[3].2 .Socialfact

[4]. ر. ك: روشه، گى، كنش اجتماعى، مقدمه‌اى بر جامعه‌شناسى عمومى، ص 125.

[5]. ر. ك: همان، ص 126.