در اين جا مى‌توان عمق سخن حضرت زهرا عليها السلام را فهميد، آن جا كه مى‌فرمايد:

براى زنان، بهتر است كه نه مردى را ببينند و نه مردى، آنان را ببيند.[1] اين كلام، در قالب نظريه خويشتندارىِ جنسى است كه معنا مى‌يابد.

2. پوشش مناسب‌

مهارت ديگر، استفاده از «پوشش مناسب» است. پوشش نامناسب يا بى‌پوششى، به جهت قدرت تحريت‌كنندگى بالايى كه دارد، توان خويشتندارى را كاهش مى‌دهد؛ اما استفاده از پوشش مناسب، مى‌تواند عامل مهمى در حفظ و تقويت اين توان باشد و زن و مرد را از بى‌عفّتى و ناخويشتندارى، نجات دهد. «حجاب» و الگوى پوشش دينى، در همين‌جا معنا مى‌يابد و حكمت آن تبيين مى‌گردد. حجاب، زيبايى‌هايى را كه ممكن است وسوسه‌انگيز و تحريك‌كننده باشند، مى‌پوشاند و بدين‌سان، از كاهش توان بازدارى، جلوگيرى مى‌كند.

وقتى زنان مسلمان، مورد آزار و اذيت هوسبازان قرار گرفتند و عفّت و پاكى آنان در معرض تهديد قرار گرفت، قرآن كريم با اين آيه، ساز و كار دفاعى حجاب را معرفى كرد تا موجب ايمنى زنان گردد:

اى پيامبر! به همسران و دخترانت و به زنان مؤمن بگو: پوشش‌هاى خود را بر خود، فروتر گيرند. اين براى آن كه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند، [به احتياط] نزديك‌تر است.

[2] در آن زمان، زنان مسلمان فقط گيسوان خود را مى‌پوشاندند كه هر چند به‌

[1]. همان، ص 37، ح 25

[2]. سوره احزاب، آيه 59