در ادامه راه، گلمن از تحقيقات پيتر سالووى‌[1] و جان ماير[2] استفاده مى‌كند. سالووى، توانايى هوش هيجانى را به پنج حيطه اصلى تقسيم مى‌كند.

پنج حيطه هوش هيجانى‌

1. شناخت عواطف شخصى‌

. خودآگاهى (تشخيص هر احساس به‌همان صورتى كه بروز مى‌كند)، سنگ بناى هوش هيجانى است.

2. به‌كار بردن درست هيجان‌ها

. تنظيم احساسات خود (كه بر اساس خودآگاهى است)، باعث تسكين دادن خود، دورى از اضطراب، افسردگى و ... خواهد شد.

3. بر انگيختن خود

. براى تسلّط بر خود، خلّاق بودنْ لازم است. رهبرى هيجان‌ها را در دست بگيريد! خويشتندارى عاطفى و به تأخير انداختن كامرواسازى خويش و فرونشاندن تكانش‌ها (هيجان‌ها و اضطراب‌ها) زيربناى هر پيشرفتى است.

4. شناخت عواطف ديگران‌

. همدلى، توانايى ديگرى است كه بر خودآگاهى عاطفى متّكى است و مبنايى براى مهار كردن هيجان‌هاى ديگران شمرده مى‌شود.

5. حفظ ارتباطها

. بخش عمده‌اى از هنر برقرارى ارتباطها، مهارت كنترل عواطف در ديگران است.

سالووى با اين چند گزاره مهم، كليت موضوع «هوش هيجانى» را بيان كرده است و گلمن نيز همين پنج گزاره را محور كار خويش قرار داده است.

(ص 73- 74).

[1]Peter Salovey

[2].JohnM ayer