حضرت زهرا عليها السلام نيز قبل از شهادت، نگران پيكر بى‌جان خود بود كه مبادا به هنگام تشييع، حجم آن براى نامحرم، نمايان گردد. لذا با راهنمايى اسماء، قرار بر اين شد كه پيكر ايشان را درون تابوت قرار دهند تا هنگام تشييع، از ديد نامحرم، پنهان بماند.[1]

3. رفتار باوقار

مهارت ديگر، «وقار در رفتار» است. رفتار هر يك از زن و مرد مى‌تواند تحريك‌كننده باشد و به كاهش توان بازدارى بينجامد، بويژه نوع رفتار خانم‌ها كه مى‌تواند طمع شهوانى مردان (بويژه مردانِ بيماردل) را تحريك كند، توان بازدارى را كاهش دهد و امنيت و عفاف را به مخاطره اندازد. در زمان گذشته، زنان، خلخال بر پا مى‌بستند و پاى خود را به گونه‌اى بر زمين مى‌زدند كه مشخّص شود خلخال بر پا دارند. اين، خود مى‌تواند نوعى آشكارسازى زينت و در نتيجه، تحريك كننده باشد. از اين رو، در قرآن كريم، به [زنان‌] توصيه شده كه:

آنها (زن‌ها) هنگام راه رفتن، پاهاى خود را به زمين نزنند تا زينتِ پنهانى‌شان دانسته شود.[2] اما اگر رفتار زن و مرد در خارج از خانه، رفتارى همراه با «وقار» باشد، نه تنها تحريك‌كننده نخواهد بود، بلكه مى‌تواند حاوى پيام عفاف و صلابت باشد و بدين سان، ضريب امنيتى جامعه را افزايش دهد. شيوه راه رفتن دختران شعيب، در اين زمينه، قابل الگوگيرى است. خداوند در اين باره مى‌فرمايد:

... و يكى از آن دو [زن‌] آمد، در حالى كه با حيا راه مى‌رفت.

[3]

[1]. ر. ك: تهذيب الأحكام، ج 1، ص 469، ح 1540

[2]. سوره نور، آيه 31

[3]. سوره قصص، آيه 25