دو مجلس، مطلب را تفسير كرده باشد. به مواردى در كتاب الكافى بر مى خوريم كه دو روايت با دو طريق متفاوت، نقل شده كه يكى از آن دو، مشتمل بر زيادتى است و كلينى در اين موارد، عبارت «مثله» را مى آورد و بعد، الفاظ زائد را نقل مى كند. وى، به سند خود از عبيد بن زراره نقل مى كند كه از امام صادق عليه السلام در مورد كسى كه زكاتش را به نااهل پرداخت نموده، سؤال مى كند. امام عليه السلام مى فرمايد : ليس عليه أن يؤدّيها مرّة اُخرى. كلينى، روايت ديگر را اين گونه مى آورد : و عن زرارة، مثله، غير أنّه قال:إن اجتهد برئ و إن قصّر فى الاجتهاد فى الطلب، فلا. {-3-}

ح . اقتباس از كتب

تمام روايات الكافى، از طريق سماع يا اجازه اخذ نشده اند؛ بلكه بعضى از روايات، از كتب معروف مثل اصول اربعمئه برگرفته شده اند. حال، امكان دارد صاحب كتاب يا اصل را نام ببرد و يا به طور اشاره بدان بپردازد و تعابيرى مثل «و فى نسخة اُخرى» به كار ببرد. از جمله در روايتى، امام صادق عليه السلام مى فرمايد: روزه، صرفا امساك از خوردن و آشاميدن نيست. سپس مى فرمايد: قالت مريم: «إِنِّى نَذَرْتُ لِلرَّحْمَـنِ صَوْمًا» [2] ، أى صوما صمتا. [3] كلينى، مى نويسد: و فى نسخة اُخرى، أى صمتا، فإذا صمتم فاحفظوا ألسنتكم و غضّوا أبصاركم و لا تنازعوا و لا تباغضوا... . [4] نيز از كتاب سعد بن عبد اللّه ، در شرح و تفسير برخى الفاظ استفاده نموده و هيچ