226. الطبقات الكبرى‌ به نقل از دارم بن عبد الرحمن بن ثعلبه حنفى: مردى كه دايى‌هايش [از مردان‌] انصار بودند، برايم نقل كرد و گفت: مادربزرگم به من خبرداد كه او نيز با زنانى بود كه فاطمه عليها السلام را به خانه على عليه السلام بردند. او گفت: فاطمه، در حالى به خانه على برده شد كه دو بُرد از بُردهاى اوْل‌[1] به تن داشت و دو دستبند نقره‌اىِ رنگ شده با زعفران، در دست. پس، به خانه على عليه السلام در آمديم. در آنجا، با پوست دبّاغى نشده گوسفندى كه بر روى دكانچه‌اى پهن شده بود، مواجه شديم، و با بالشى پر شده از ليف خرما، يك مَشك آب، يك غربال، يك حوله دست، و يك قدح.

227. الزهد، ابن مبارك‌ به نقل از شعبى: بستر على عليه السلام در شبِ زفاف فاطمه عليها السلام، يك عدد پوست قوچ بود.

6/ 10 همكارى زن و شوهر

228. امام باقر عليه السلام: على عليه السلام و فاطمه عليها السلام براى داورى درباره تقسيم كارهاى خود، نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله رفتند. پيامبر صلى الله عليه و آله، اين گونه قضاوت كرد كه كارهاى داخل خانه را فاطمه انجام دهد، و كارهاى بيرون از خانه را على.

فاطمه عليها السلام فرمود: «از اين كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مرا از بر عهده گرفتن مسئوليت‌هاى مردان، معاف ساخت، فقط خدا مى‌داند كه چه قدر خوش‌حال شدم».

229. امام باقر عليه السلام: فاطمه عليها السلام كارِ خانه، پخت و پزِ نان و جارو كردن اتاق را براى‌

على عليه السلام تضمين كرد، و على عليه السلام، كارهاى بيرون از خانه، مانند: حمل هيزم و آوردن مواد خوراكى را براى او بر عهده گرفت.

[1] اوْل: نام جايى است( ر. ك: لسان العرب، ج 1، ذيل واژه اول).