بارها به چاپ رسيده است. قديمى‌ترين نسخه خطى اين كتاب با تاريخ 1224 ق و با حواشى به خط مؤلف آن، در كتابخانه مجلس موجود است‌[1].

3. من لايحضر النبيه فى شرح من لايحضره الفقيه‌[2]

4. إرشاد ذهن النبيه فى شرح أسانيد من لايحضره الفقيه‌[3]

5. رسالة فى شرح حديث حدوث الأسماء[4] (رساله حاضر)

6. ذخيرة العباد فى تعريب زاد المعاد[5]

7. تحفة الرجال و زبدة المقال‌[6]

8. حاشية على تلخيص الأقوال‌[7]

9. البلغة الصافية و التحفة الوافية[8]

10. الحواشي على معانى الأخبار[9]

11. الكلم الطيب و العمل الصالح و الغيث الصيب و الميزان الراجح‌

در مصادر شرح‌حال سماهيجى، از اين كتاب نام برده نشده است ولى نسخه‌اى از آن در كتابخانه آية اللَّه مرعشى موجود است‌[10].

اين كتاب در ادعيه و تعقيبات است.

[1]. الذريعة، ج 15، ص 22؛ فهرست مجلس، ج 35، ص 395، ش 12444.

[2]. الذريعة، ج 22، ص 232؛« فهرست نسخه‌هاى خطى دانشكده پزشكى شيراز» ميراث اسلامى ايران، ج 1، ص 419.

[3]. لؤلؤة البحرين، ص 99.

[4]. الذريعة، ج 13، ص 187.

[5]. الذريعة، ج 10، ص 16.

[6]. الذريعة، ج 3، ص 433؛ فهرست نسخه‌هاى خطى كتابخانه آية اللَّه مرعشى نجفى، ج 8، ص 339.

[7]. الذريعة، ج 6، ص 48.

[8]. همان، ج 3، ص 147.

[9]. همان، ج 21، ص 204.

[10]. فهرست نسخه‌هاى خطى كتابخانه آية اللَّه مرعشى نجفى، ج 16، ص 45. در مصفى المقال ضمن آثار سماهيجى الكفاية فى علم الدراية را نيز نام برده است ولى آنچه در اجازه سماهيجى به جارودى وجود دارد و در الذريعة هم آمده است: الكفاية فى النحو است. ن. ك: مصفى المقال، ص 248؛ الذريعة، ج 18، ص 97؛ أنوار البدرين، ص 151 با عنوان« الكافيه في النحو».