درآمد

احساء، استان شرقى عربستان، از شمال با كويت و منطقه بى‌طرف و از جنوب با امارت متحده عربى هم مرز است و در گذشته به آن هَجَر، بحرين و الخَط گفته مى‌شده است. اين منطقه اكنون، منطقه شرقيه ناميده مى‌شود و مركز آن، شهر هفوت و پايگاه شيعيان در حجاز است.

شيعيان اين منطقه، اغلب شيعه اصولى هستند و معمولًا از مراجع نجف تقليد مى‌كنند و بقيه شيخه هستند. از شيخى‌ها هم گروهى، تابع آل اسكوئى در كربلا هستند و گروهى كه به ركنيه معروفند، آقاخانى‌اند.

خاندان شيخ احمد احسايى تا قبل از جد چهارم وى، عامى مذهب بوده‌اند. داغر- جد چهارم شيخ- اولين فرد از اين طايفه است كه باديه نشينى را رها كرد و در مُطَيْرفى اقامت گزيد و شيعه شد.

مؤلف‌

احمد بن زين الدين بن ابراهيم بن صقر بن ابراهيم بن داغر آل سقر مطيرفى، معروف به شيخ احمد احسايى، در رجب 1166 ق در روستاى مطيرفى، در اين خاندان به دنيا آمد.

تحصيل‌

شيخ احمد، تا بيست سالگى در احسا بوده و علوم دينىِ متداول را فرا گرفته است.

او قرآن كريم را نزد پدرش و برخى كتب صرف و نحو را نزد شيخ محمّد بن محسن احسايى و ظاهراً مقدارى هم نزد عبداللَّه بن حسن احسايى تعليم ديده است.