[

اجتناب از محارم الهى‌

]

وَ إيَّاكُمْ أنْ تَشْرَهَ أنْفُسُكُمْ إلَى شَىْ‌ءٍ مِمَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ؛ فَإنَّهُ مَنِ انْتَهَكَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ ههُنَا فِى الدُّنْيَا حَالَ اللَّهُ بَيْنَهُ وَ بيْنَ الْجَنَّةِ وَ نَعِيمِهَا وَ لَذَّتِهَا وَ كَرَامَتِهَا الْقَائِمَةِ الدَّائِمَةِ لِاهْلِ الْجَنَّةِ أَبَدَ الآْبِدِينَ.

وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ بِئْسَ الْحَظُّ الْخَطَرُ لِمَنْ خَاطَرَ اللَّهَ بِتَرْكِ طَاعَةِ اللَّهَ وَ رُكُوبِ مَعْصِيَتِهِ، فَاخْتَارَ أنْ يَنْتَهِكَ مَحَارِمَ اللَّهَ فِى لَذَّاتِ دُنْيَا مُنْقَطِعَةٍ زَائِلَةٍ عَنْ أهْلِهَا عَلَى خُلُودِ نَعِيمٍ فِى الْجَنَّةِ وَ لَذَّاتِهَا وَ كَرَامَةِ أهْلِهَا؛ وَيْلٌ لِاولَئِكَ، مَا أخْيَبَ حَظَّهُمْ وَ أخْسَرَ كَرَّتَهُمْ‌[1] وَ أَسْوَءَ حَالَهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ؛ اسْتَجِيرُوا اللَّهَ أنْ يُجِيرَكُمْ فِى مِثَالِهِمْ أبَداً وَ أنْ يَبْتَلِيَكُم بِمَا ابْتَلَاهُمْ بِهِ، وَ لاقُوَّةَ لَنَا وَ لَكُم إلَّابِهِ.

و پرهيز نماييد و احتراز كنيد از آن كه غلبه كند حرص و خواهش شما به چيزى از آنها كه خداى تعالى بر شما حرام كرده؛ زيرا كسى كه مى‌دَرَد پرده نهى الهى را در مرتكب شدن آنچه خداى تعالى‌[2] بر او حرام كرده در اين دنيا، خداى تعالى، بهشت را از او محجوب مى‌سازد و او را محروم مى‌گرداند از نعمت و لذّت و كرامت بهشت كه از براى بهشتيان، هميشه برجا و دائمى است. و بدانيد كه بد نصيبى است آنچه به دست آورده آن كسى كه در مقام بُردن و باختن، طاعت الهى را ترك كرده و مرتكبِ معصيت شده و اختيارِ اين معنى كرده‌[3] كه از براى لذّت دنيايى كه منقطع و زايل مى‌شود، از آنها كه اهل اويند، دست داشته، از نعمت مخلّد بهشت و از لذّت و كرامت كه از براى اهل بهشت، مهيّاست. واى بر اين جماعت! چه محرومى است كه نصيب ايشان شده، و چه زيان‌كارى و نقصان است كه با آن از سفر تجارت خود، باز گشته‌اند يا رجوع ايشان به بدن‌ها يا صحراى قيامت يا آن زيان و خسران خواهد بود، و چه بسيار بد خواهد بود حال ايشان نزد پروردگار ايشان در روز قيامت. پناه گيريد به خداى- عزَّ و جلَّ- هميشه از آن كه شما را بر طريقه ايشان به راه بَرَد، و از آن كه شما را مبتلا سازد به آنچه ايشان را به آن، مبتلا ساخته. و توانايى نيست ما را و شما را بر طاعت الهى يا بر هيچ امرى، مگر به توفيق و مددكارى الهى.

[1]. ب:« كَرَبتهم».

[2]. الف:-« بر شما حرام كرده؛ زيرا كسى كه مى‌دَرَد پرده نهى الهى را در مرتكب شدن آنچه خداى تعالى».

[3]. ج:-« كرده».