[بهترين دعاها]

و بدان كه بهترين دعاها بعد از صلوات بر حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله و بر آل اطهار عليهم السلام استغفار است، و وارد شده كه: كسى كه روزى صد مرتبه استغفار كند، خداى تعالى، هفتصد گناه او را مى‌آمرزد[1] و موجب زيادتى مال و فرزندان مى‌شود.[2] و كلينى رحمه الله از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه: حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله هر روز، هفتاد مرتبه استغفار و توبه مى‌فرمود. راوى پرسيد كه: چه مى‌گفت؟ فرمود كه: مى‌فرمود: «أسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أتُوبُ إلَيْهِ»؟ حضرت فرمود كه: «أسْتَغْفِرُ اللَّهَ»، «أسْتَغْفِرُ اللَّه‌[3]» را هفتاد مرتبه مى‌فرمود.[4] ديگر، [گفتن‌] «أتُوبُ إلَى اللَّهِ»، «أتُوبُ إلَى‌[5] اللَّهِ»، هفتاد مرتبه.

ديگر، از جمله دعاها كه امر به مداومت بر آن واقع شده، استخاره است؛ يعنى طلب خير از خداى- عزَّ و جلَّ- در عافيت، و بهتر آن است كه بگويد: «أسْتَخِيرُ اللَّهَ بِرَحْمَتِهِ خِيَرَةً فِى عافِيَةٍ».[6] ديگر از جمله دعاها كه فضل و ثواب بسيار دارد، طلب مغفرت از براى مؤمنين و مؤمنات است.

و ابن بابويه رضى الله عنه در ثواب الأعمال، از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود:

كسى كه هر روز، بيست و پنج مرتبه بگويد: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤمِنَاتِ وَالْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِماتِ»، خداى تعالى، به عدد هر مؤمنى كه رفته و هر مؤمنى كه مى‌آيد، حسنه‌اى در نامه عمل او مى‌نويسد و سيّئه‌اى محو مى‌فرمايد و درجه‌اى بلند مى‌گرداند.[7] و چون اين مختصر، گنجايش تفصيل ادعيه [را] ندارد، در اين مقام به همين قدر، اختصار مى‌شود و صحيفه كامله، جامع مطالب دنيوى و اخروى، و موجب سعادت سرمدى است. مداومت بر آن را به قدر مقدور، ترك نبايد نمود[8] و توفيق اين سعادت را [بايد] از عطاياى عظيمه الهى دانست.

[1]. الكافى، ج 2، ص 439، ح 10.

[2]. همان، ج 6، ص 8، ح 2 تا 5.

[3]. ب:-« أستغفر اللَّه».

[4]. الكافى، ج 2، ص 504 و 505، ح 5.

[5]. ب:-« أتوب إلى اللَّه».

[6]. الكافى، ج 3، ص 470 و 471، ح 3؛ المقنعة، مفيد، ص 219؛ مصباح المتهجّد، ص 535، ح 20.

[7]. ثواب الأعمال، ص 161.

[8]. ب:« كرد».