10. تكذيب حديث به وسيله امام على عليه السلام‌

نكات ياد شده، هنگامى كه در كنار گزارش امام على عليه السلام در جريان جنگ جمل- كه به شدّت، حديث «عشره مبشَّره» را تكذيب فرمود- قرار مى‌گيرد، هر پژوهشگر منطقى‌اى را به يقين مى‌رساند كه حديث «عشره مبشَّره» نادرست است. متن گزارش، چنين است كه سُلَيم بن قيس مى‌گويد:

هنگامى كه امير مؤمنان عليه السلام در جنگ جمل با اهل بصره برخورد كرد، زبير را صدا زد كه: «به سوى من بيا». زبير به همراه طلحه بيرون آمد. على عليه السلام به آنها فرمود: «شما دو تن و همه صاحبان دانش از خاندان محمّد، و عايشه دختر ابو بكر، مى‌دانيد كه همه اهل جمل، بر زبان پيامبر صلى الله عليه و آله نفرين شده‌اند و ناكام، كسى است كه دروغ بندد».

آن دو گفتند: چگونه نفرين شده‌ايم، در حالى كه ما بدرى و بهشتى هستيم؟!

على عليه السلام فرمود: «اگر يقين داشتم كه شما بهشتى هستيد، هرگز جنگيدن با شما را روا نمى‌دانستم».

زبير گفت: آيا خبر سعيد بن عمرو را نشنيده‌اى كه از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيده كه مى‌فرمود: «ده نفر از قريش، در بهشت‌اند»؟

على عليه السلام فرمود: «اين را شنيدم كه عثمان در زمان خلافتش حديث مى‌كرد».

زبير گفت: آيا آن را دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌دانى؟

على عليه السلام فرمود: «تو را از چيزى خبردار نمى‌كنم، مگر آن كه نام آنها را ببرى».

زبير گفت: ابو بكر، عمر، عثمان، طلحه، زبير، عبد الرحمان بن عوف، سعد بن ابى وقّاص، ابو عبيدة بن جرّاح و سعيد بن عمرو بن نفيل.

على عليه السلام فرمود: «نُه نفر شمردى. پس دهمى كيست؟».

گفت: تو.

على عليه السلام فرمود: «اقرار كردى كه من از اهل بهشتم؛ ولى آنچه را در باره خود و يارانت ادّعا كردى، من نمى‌پذيرم و منكِر آن هستم».