2 على بن مهزيار[1]

1092 امام جواد عليه السلام‌- در نامه‌اش به على بن مهزيار-: به نام خداوند بخشاينده مهربان. اى على! خداوند به تو پاداش نيك عطا كند و تو را در بهشتش جاى دهد و در دنيا و آخرت، از خوارى، نگاهت دارد و با ما محشورت فرمايد!

اى على! من تو را در وفادارى و فرمان‌بردارى و خدمت‌گزارى و احترام گذاشتن [به ما] و انجام وظيفه امتحان و آزمايش كردم و اگر بگويم مانند تو را نديده‌ام، اميدوارم كه راست گفته باشم. پس خداوند، پذيرايى از تو را در باغ‌هاى فردوس قرار دهد! جايگاه تو و خدمت‌گزارى‌ات در گرما و سرما و در شب و روز، بر ما پوشيده نيست. از خدا مى‌خواهم كه چون خلايق را در قيامت گرد آورد، چنان رحمتى به تو بخشد كه بِدان شادمان شوى، كه او شنونده [و اجابت كننده‌] ى دعاست.

17/ 10: شمارى از ياران امام هادى (ع)

1 ايّوب بن نوح‌[2]

1093 الغيبة، طوسى- به نقل از عمرو بن سعيد مدائنى-: در صِريا[3] نزد امام هادى عليه السلام‌

[1]. على بن مهزيار اهوازى دَورَقى الأصل، پدرش مسيحى بود و اسلام آورد. گفته شده كه خود على نيز مسيحى بود و در كودكى، مسلمان شد و به لطف خدا به مذهب اماميه گرويد و فقيه شد. از امام رضا عليه السلام و امام جواد عليه السلام روايت كرده و از ياران خاصّ امام جواد عليه السلام به شمار مى‌آيد. در روايتش موثّق است و خرده‌اى بر او گرفته نمى‌شود. او از اعتقاد درستى برخوردار بوده است.

[2]. ابو الحسين ايّوب بن نوح دَرّاج نخعى، وكيل امام هادى عليه السلام و امام عسكرى عليه السلام بود و در نزد آن دو بزرگوار، منزلتى والا داشت و امين به شمار مى‌رفت. مردى سخت پارسا و پرعبادت بود و در رواياتش ثقه است.

[3]. به گفته ابن شهرآشوب در المناقب( ج 4 ص 382)، قريه‌اى است كه امام كاظم عليه السلام آن را در سه ميلى‌مدينه، تأسيس كرد.