رحمت خدا بر ايشان باد!

3 رُشيد هَجَرى‌[1]

1050 رجال الكشّى‌- به نقل از ابو حيّان بَجَلى-: به قنواء (دختر رُشَيد هَجَرى) گفتم:

سخنى را كه از پدرت شنيده‌اى، برايم باز گو.

گفت: از پدرم شنيدم كه مى‌گويد: امير مؤمنان عليه السلام به من خبر داد و فرمود: «اى رُشَيد! شكيبايى تو چگونه خواهد بود، آن گاه كه حرام‌زاده بنى اميّه تو را احضار كند و دست‌ها و پاها و زبانت را بِبُرد؟».

گفتم: اى امير مؤمنان! آيا پايانش بهشت است؟

فرمود: «اى رُشَيد! تو در دنيا و آخرت، با من هستى».

4 زيد بن صوحان‌[2]

1051 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كه دوست دارد مردى را ببيند كه پاره‌اى از اندام‌هاى او پيش از خودش به بهشت مى‌روند، به زيد بن صوحان بنگرد.

ر. ك: ص 695 (جندب الخير ازدى).

[1]. رُشَيد هَجَرى، از ياران آگاه و استوار امير مؤمنان عليه السلام بود و امام عليه السلام وى را« رشيد البلايا» مى‌ناميد. نگاه روشن‌بين و نافذ او از عالَم مادّه، گذشته بود. از اين رو به« عالِم بلايا و منايا» معروف شده بود.

[2]. زيد بن صوحان بن حُجر عبدى، خطيبى شجاع و ثابت‌قدم و از بزرگان و زاهدان و ابدال و از ياران وفادار امير مؤمنان عليه السلام بود. وى در عهد پيامبر صلى الله عليه و آله، اسلام آورد و يك بار هم خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد. از اين رو، در شمار صحابه شمرده شده است. او زبانى حقگو داشت. از اين رو، عثمان، بودن او را در كوفه تحمّل نكرد و وى را به شام، تبعيد كرد. او در جنگ جمل، شركت كرد و امام على عليه السلام خبر شهادتش را به او داد.