آن گاه پايين را مى‌نگرد و همسرانش «وقدح‌هايى نهاده و بالش‌هايى پهلوى هم چيده و فرش‌هايى زربفت گسترده» را مى‌بيند. به آن نعمت‌ها مى‌نگرد و سپس بر تختى از تخت‌هايش تكيه مى‌زند و مى‌گويد: «ستايش، خدايى را كه ما را به اين، ره‌نمون شد و اگر خدا ره‌نمونمان نمى‌شد، ما خود، هدايت نمى‌شديم ...».

در اين هنگام، منادى‌اى ندا مى‌دهد كه: [از اين پس‌] زندگى مى‌كنيد و هرگز نخواهيد مُرد. ماندگاريد و هرگز نخواهيد كوچيد، و تن‌درست خواهيد بود و هرگز بيمار نخواهيد شد.

885 امام صادق عليه السلام‌- در باره اين سخن خداى متعال: «جاودانه در آن خواهند بود. از آن جا درخواست انتقال نمى‌كنند»-: «جاودانه در آن خواهند بود»، يعنى هيچ گاه از بهشت، خارج نمى‌شوند و «از آن جا درخواست انتقال نمى‌كنند»، يعنى عوض آن، چيزى نمى‌خواهند.

886 الكافى‌- به نقل از ابو هاشم-: امام صادق عليه السلام فرمود: «دوزخيان از آن روى در دوزخ، جاويدان‌اند كه در دنيا نيّتشان آن بود كه اگر در دنيا جاويدان بمانند، تا ابد، خدا را نافرمانى كنند و بهشتيان نيز از آن روى در بهشت، جاويدان‌اند كه در دنيا نيّتشان آن بود كه اگر در دنيا جاويدان بمانند، تا ابد، خدا را فرمان برند. پس به سبب نيّت‌هاست كه آنان و اينان جاويدان‌اند».

ايشان سپس اين سخن خداى متعال را تلاوت نمود: «بگو: هر كس بر حسب شاكله خويش عمل مى‌كند» و فرمود: «يعنى بر حسب نيّت خويش».