فصل چهاردهم: موانع ورود به بهشت‌

قرآن‌

«كسانى كه گفتند: «خدا همان مسيح پسر مريم است»، قطعاً كافر شدند، حال آن كه مسيح، خود، مى‌گفت: اى بنى اسرائيل! خدا را كه پروردگار من و شماست، بندگى كنيد، كه هر كس به خدا شرك آورد، قطعاً خدا بهشت را بر او حرام ساخته و جايگاهش آتش است، و ستمكاران، ياورانى ندارند».

«كسانى كه آيات ما را دروغ شمردند و در [پذيرفتن‌] آنها تكبّر ورزيدند، درهاى آسمان را برايشان نمى‌گشايند و در بهشت وارد نمى‌شوند، مگر آن كه شتر[1] در سوراخ سوزنْ داخل شود، و بدين سان، بزهكاران را سزا مى‌دهيم».

حديث‌

761 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هان! همه شما به بهشت مى‌رويد، بجز كسى كه از خدا فرارى باشد، آن سان كه اشتر از صاحبش فرارى مى‌گردد.

762 صحيح البخارى‌- به نقل از ابو هريره-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «همه امّتم به بهشت مى‌روند، مگر كسى كه خود، سر باز زند».

[1].« جَمَل» كه در اصل عربىِ آيه به كار رفته، هم به معناى شتر و هم به معناى طناب كِشتى است. و در هرصورت، اشاره به اين است كه كسانى كه آيات الهى را تكذيب مى‌كنند و از پذيرفتن ايمان كبر مى‌ورزند، امكان ندارد به بهشت داخل شوند.