ف- اطعام مؤمن‌

567 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس به بيمارى، آنچه را كه او دلش هوس كرده است بخوراند، خداوند عز و جل از ميوه‌هاى بهشت به او خواهد خوراند.

568 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس در روزگار قحطى، مستمندى را سير كند، خداوند عز و جل در روز قيامت، او را از درى وارد بهشت مى‌كند كه تنها كسى از آن در وارد مى‌شود كه كارى همانند او كرده باشد.

569 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس جگر گرسنه‌اى را غذا دهد، خداوند در روز قيامت، از بهترين غذاهاى بهشت به او مى‌خوراند.

570 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس مؤمنى را غذا دهد تا آن كه از گرسنگى سيرش كند، خداوند، او را از آن درى وارد بهشت مى‌كند كه تنها امثال او از آن در وارد مى‌شوند.

571 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس مؤمن گرسنه‌اى را غذا دهد، خداى بلندمرتبه از ميوه‌هاى بهشت به او مى‌خوراند و هر كس مؤمن تشنه‌اى را آب دهد، خداوند از شراب ناب و سر به مُهر [بهشتى‌]، به او مى‌نوشاند.

572 امام صادق عليه السلام: من كارى را كه با ديدار با مؤمن برابرى كند، نمى‌شناسم، مگر اطعام كردن او را، و بر خداست كه به كسى كه مؤمنى را اطعام كند، از خوراك‌