282 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: بامنزلت‌ترين آنان (اهل بهشت)، روزى دو بار به روى خداى بلندمرتبه، نظر مى‌كنند.

283 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: بلندپايه‌ترينِ اهل بهشت، كسى است كه هر بام و شام، به روى پروردگارش نظر مى‌كند.

284 سنن الترمذى‌- به نقل از ابن عمر-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «دون‌پايه‌ترينِ اهل بهشت، چنان است كه باغستان‌ها و همسران و خدمتكاران و تخت‌هاى خود را از فاصله هزار سال مى‌بيند، و گرامى‌ترينِ آنان نزد خدا، هر بام و شام، به روى او (خدا) نظر مى‌كند».

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سپس اين آيات را خواند: «چهره‌هايى در آن روز، خرّم‌اند. به پروردگار خويش مى‌نگرند».

285 كفاية الأثر- به نقل از هشام [بن حكم‌]-: در محضر امام صادق عليه السلام بودم كه معاوية بن وَهْب و عبد الملك بن اعيَن وارد شدند. معاوية بن وَهب به ايشان گفت: اى فرزند پيامبر خدا! در باره اين خبرى كه روايت شده است و مى‌گويد كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پروردگارش را ديد، چه مى‌فرماييد؟ در چه صورتى، او را ديد؟ و نيز در باره حديثى كه روايت كرده‌اند كه مؤمنان، پروردگار خود را در بهشت مى‌بينند، او را در چه صورتى مى‌بينند؟

ايشان لبخندى زد و سپس فرمود: «اى معاويه! چه قدر زشت است براى مردى كه هفتاد يا هشتاد سال از عمرش مى‌گذرد و در مُلك خدا زندگى مى‌كند و از نعمت‌هايش مى‌خورد؛ امّا او را چنان كه بايد، نمى‌شناسد!».

آن گاه افزود: «اى معاويه! محمّد صلى الله عليه و آله، پروردگار بزرگ و والايش را با چشم سر نديد. ديدن، دو گونه است: ديدن با دل و ديدن با چشم. بنا بر اين، كسى كه [آن را] ديدن با دل بداند، او به راه صواب رفته، و كسى كه بگويد مقصود، ديدن با چشم سر است، به خدا و آيات او، كافر گشته است؛ زيرا پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرموده است:" هر كس خدا را به مخلوقش تشبيه كند، كافر است"».