مى‌فرمايد: «آيا نديده‌اى كه پروردگارت چگونه سايه را گسترده است؟»».

4/ 12: ميوه‌هاى بهشت‌

قرآن‌

«و كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى درست انجام داده‌اند، مژده ده كه ايشان را باغ‌هايى است كه در آنها جوى‌ها روان اند. هر گاه ميوه‌اى از آنها روزىِ ايشان شود، مى‌گويند: «اين، همان است كه پيش از اين، روزىِ ما بوده است» و مانند آن نعمت‌ها براى آنان آورده مى‌شود و در آن جا همسرانى پاكيزه خواهند داشت و در آن جا جاودانه مى‌مانند».

«امّا كسى كه كارنامه‌اش به دست راستش داده شود، مى‌گويد: «بياييد و كتابم را بخوانيد.

من يقين داشتم كه به حساب خود مى‌رسم». پس، او در يك زندگىِ خوش است؛ در بهشتى برين كه ميوه‌هايش در دسترس است. بخوريد و بنوشيد، گوارايتان باد، به پاداش آنچه در روزهاى گذشته انجام داديد!».

حديث‌

169 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌- در توصيف ميوه‌هاى بهشت-: سوگند به آن كه جان محمّد در دست اوست، دانه- يعنى انار- در بهشت [از درخت‌] مى‌افتد و چندان درشت است كه ميان خدمتكار و آقايش حايل مى‌گردد. ميوه‌هايش [نيز] به بزرگى پستان دوشيزگان است و نرم‌تر از مَسكه و شيرين‌تر از انگبين.

170 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌- در بيان آنچه مؤمن هنگام ورودش به بهشت مى‌يابد-: داخل [بهشت‌] مى‌شود و با دو رديف درخت مواجه مى‌گردد كه تركه‌هايشان مرواريد است و شاخه‌هايشان جواهرات و حُلّه، و ميوه‌هايشان مانند پستان‌