ابن طاووس همچنين در كتاب فلاح السائل، به اجمال، از برخى طرق خود در روايت آثار كهن اماميه سخن گفته است. اين بخش را مىتوان در حكم بخشى از مشيخه وى دانست.[1] 4. فتح الأبواب بين ذوى الألباب و بين ربّ الأرباب فى الاستخارات.
اين اثر ابن طاووس درباره استخاره و آداب آن است. چاپ تحقيقى خوبى از اين كتاب به تحقيق حامد الخفّاف (قم، 1409 ق) موجود است. مصحّح در مقدّمه مفصّل خود بر اين كتاب، بخشى را به مصادر كتاب اختصاص داده است.[2] 5. الإقبال بالأعمال.
نام كامل اين كتاب، الإقبال بالأعمال الحسنة فى ما يعمل مرّة فى السنة است كه از آثار مفصّل ابن طاووس در ادعيهنگارى به شمار مىرود. ابن طاووس، اين كتاب را همراه با هشت جلد ديگر به عنوان تتمّه مصباح المتهجّد شيخ طوسى نوشته است. اين كتاب، شامل اعمال يازده ماه از سال است و اعمال ماه رمضان در كتابى ديگر با نام المضمار آمده كه به وسيله مصنّف همراه با اقبال در يك مجموعه عرضه شده است.
كتاب اقبال، به دوازده قسمت تقسيم شده و هر قسمت مربوط به يك ماه است. هر ماه نيز به بابها و فصلهاى متعدّدى تقسيم شده تا دسترس به مطالب هر روز از ماه، به سهولت امكانپذير باشد.
كتاب المضمار- كه همان بخش مربوط به ماه رمضان است-، در ابتدا آمده است و بقيّه سال نيز به دو قسمت تقسيم گشته است. قسمت اوّل، به ماههاى شوّال، ذوالقعده و ذو الحجّه، و قسمت دوم، به هشت ماه ديگر سال، اختصاص يافته است.
6. مصباح الزائر.
اين كتاب كه در بيست باب تنظيم شده است، به بيان ادعيهاى مىپردازد كه خواندن آنها به هنگام سفر توصيه شده است.
[1]. همچنين ابن طاووس به تفصيل، طرق خود در روايت آثار كهن اماميه را ذكر كرده است( ر. ك: همان، ص 52- 54).