15. نوادر الأثر بعلىّ خيرُ البشر، از جعفر بن احمد بن على قمى (معاصر شيخ صدوق)؛

16. نوادر الأخبار على بن عبد الرحمان بن عيسى قنانى كاتب (م 413 ق)؛

17. نوادر صِهْرِشتى‌، از نظام الدين ابو الحسن سلمان بن حسن صهرشتى (م 472 ق)؛

18. نوادر المعجزات فى مناقب الأئمة الهداة، از ابو جعفر محمّد بن جرير بن رستم آملى طبرى كحى صغير (معاصر شيخ صدوق)؛

19. نوادر اليقين و بصيرة العارفين‌ ابن جنيد اسكافى.

4. جامع‌نگارى‌

در اين دوره، كتاب‌هايى نيز با عنوان «جامع»، تأليف شده است. اين عنوان، گاه به طور مطلق و گاه مضاف، به كار رفته است. گويا مراد از جامع به گونه مطلق، كتابى بوده كه همه زمينه‌ها و آموزه‌هاى حديثى را در بر گرفته باشد، و مراد از آن به گونه مضاف، كتابى بوده كه روايات آن، همگى در يك زمينه باشند.

شمار كتاب‌هايى كه در سده چهارم و پنجم، با عنوان جامع به نگارش درآمده، به بيش از ده كتاب مى‌رسد.[1] از آن جمله‌اند:

1. الجامع فى الحديث‌، ابو محمّد حسن بن احمد بن محمّد بن هيثم عجلى رازى.

ابن هيثم عجلى از شيخ صدوق، گاه بدون واسطه و گاه با واسطه برادر او حسين بن على، روايت مى‌كند. نجاشى متذكّر شده كه او را درك كرده است.

2. الجامع فى الحديث‌، سيّد شريف حسن بن حمزة بن عبد اللَّه بن على مرعش (م 358 ق)، كه معروف به ابو محمّد طبرى مرعشى بوده است.

[1]. ر. ك: الذريعة، ج 5، ص 28- 32.