اين موارد اشاره كرد: معناى «بسم اللَّه الرحمن الرحيم»، معناى توحيد و عدل، معناى «استواء على العرش»، معناى صراط، معناى رجس، معناى ابليس، معناى ثقلين، معناى منزلت و ....
روايات كتاب با اسناد كامل، از طريق شيعه و بيشتر با واسطه على بن بابويه پدر مؤلّف (نزديك به دويست روايت)، ابن وليد، ابن ماجيلويه نقل شده است. مؤلّف گاه گاهى در ذيل برخى از روايات، توضيح مختصرى نيز از خود يا به نقل از ديگران، با عنوان «قال مصنّف هذا الكتاب ...» ارائه مىدهد.
كتاب معانى الأخبار توسّط عدهاى از علماى شيعه، شرح يا تلخيص شد و يا ترجمه يا ترتيب و سامان هجايى يافت. عبد النبى طسوجى (م 1203 ق) بر كلّ كتاب و شيخ محمّد بن على قطيفى (در نيمه نخست سده سيزدهم) بر حديث توحيد آن، شرح نگاشتند.[1] شرح قطيفى به خطّ شاگرد او، در كتاب خانه شيخ مشكور حولاوى ديده شده است.[2] شيخ على بن احمد قطيفى (م 1266 ق) نيز آن را با عنوان مختصر المعانى، تلخيص كرد.[3] همچنين، شيخ داوود بن حسن بن يوسف بحرانى (معاصر شيخ حرّ عاملى) آن را بر اساس حروف هجايى، مرتّب نمود و نام آن را ترتيب معانى الأخبار نهاد.[4] محمّد ابراهيم بن محمّد على، آن را به فارسى برگرداند كه نسخه ترجمه او، در كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى موجود است.[5]