شده است: كتاب فى المتعة،[1] أحكام المتعة،[2] و الموجز فى المتعة، كتاب‌ مختصر المتعة.[3] به قرينه ذكر سه عنوان توسّط نجاشى، گويا شيخ مفيد سه رساله با سه رويكرد تأليف كرده، كه همگى درباره متعه بوده‌اند: يكى اصل كتاب- كه از آن با عنوان‌ كتاب فى المتعة، رسالة فى المتعة و أحكام المتعة ياد شده است-، و دو كتاب ديگر در اختصار و ايجاز آن.

به هر روى، كتاب‌ المتعة تا سده يازدهم، ناياب بود، تا اين كه محمّد باقر مجلسى، نسخه‌اى از آن را يافت و روايات آن را بدون مقدّمه مؤلّف، نقل كرد.[4] ميرزا حسين نورى نيز در سده چهاردهم، نسخه‌اى از آن را در اختيار داشته و در مستدرك الوسائل‌، از آن نقل كرده است.[5] محقّق رساله‌ المتعة، از آن جا كه نتوانسته نسخه‌اى از اين رساله را پيدا كند، كوشيده است كه آن را از ميان عبارات‌ بحار الأنوار محمّد باقر مجلسى، بازسازى كند.

در اين كتاب، 43 روايت با اسناد كامل و از طريق اماميه، فراهم آمده است. شايان گفتن است كه بر پايه آنچه آقا بزرگ تهرانى متذكّر شده، همه روايات رساله‌ المتعة، در بحار الأنوار نيامده است.[6]

6. تهذيب الأحكام‌

مؤلّف: شيخ طبرسى‌

تحقيق و تعليق‌: سيّد حسن موسوى خرسان‌

ناشر: دار الكتب الإسلامية، تهران، چاپ سوم، 1364 ش.

در تحقيق كتاب، از چهار نسخه خطّى و يك نسخه چاپى بدين شرح، استفاده شده است: نسخه خطّى همراه با تصحيح، به خطّ لطف اللَّه بن محمّد مؤمن (كتابت‌

[1]. رجال النجاشى، ص 399؛ معالم العلماء، ص 149؛ بحار الأنوار، ج 1، ص 7.

[2]. الفهرست، طوسى، ص 239- 240.

[3]. رجال النجاشى، همان جا.

[4]. بحار الأنوار، ج 100، ص 305- 311.

[5]. مستدرك الوسائل، ج 14، ص 454- 455.

[6]. الذريعة، همان جا.