كتاب، متذكّر شده است كه اين روايات را از كتاب‌هاى مرجع مشهور و شايان اعتماد، فراهم آورده است؛ مانند: كتاب‌ حريز بن عبد اللَّه سجستانى، كتاب‌ عبيد اللَّه بن على حلبى، كتب على بن مهزيار اهوازى، كتب حسين بن سعيد، نوادر احمد بن محمّد بن عيسى، كتاب‌ نوادر الحكمة ى محمّد بن احمد بن يحيى بن عمران اشعرى، كتاب الرحمة ى سعد بن عبد اللَّه، جامع محمّد بن حسن وليد- كه رضوان خدا بر او باد!-، نوادر محمّد بن ابى عمير، محاسن‌ احمد بن ابى عبداللَّه برقى و رسالة ى پدرش براى او- كه رضوان خدا بر او باد!-، و نيز اصول و مصنّفات ديگرى كه طريق وى به آنها، در فهرست كتاب‌هايى كه او از مشايخ و پيشينيانش روايت كرده، معروف است.[1] اصل‌ كتاب من لا يحضره الفقيه‌، شامل ابواب يا همان كتاب‌هاى فقهى و مشيخه كتاب است. شمار كتاب‌ها و مسائل فقهى به اختلاف، 666، 626 و 566 ذكر شده است. جلد اوّل، داراى 87 باب، جلد دوم 228 باب، جلد سوم 78 باب و جلد چهارم، داراى 173 باب است. شمار احاديث منقول در هر باب نيز چنين گزارش شده است:

جلد اوّل 1581 حديث، جلد دوم 1637 حديث، جلد سوم 1805 حديث، و جلد چهارم 903 حديث.[2] شمار مسانيد جلد اوّل، 777 حديث و مراسيل آن 804 حديث، مسانيد جلد دوم 1064 حديث و مراسيل آن 573 حديث، مسانيد جلد سوم 1295 حديث و مراسيل آن 510 حديث، و مسانيد جلد چهارم 777 حديث و مراسيل آن 126 حديث.[3] در مجموع چهار جلد، 3913 حديث مسند و 2050 حديث مرسل نقل شده و مجموع احاديث كتاب، 5926 حديث است.[4] عنوان نخستين باب‌ كتاب من لايحضره الفقيه‌، «كتاب الطهارة» است كه با مسئله آب‌ها آغاز مى‌شود، و «كتاب الإرث» نيز پايان‌بخش كتاب است. عنوان ديگر باب‌هاى فقهى اين كتاب، بدين شرح است: نماز، زكات، خمس، روزه، حج، قضاوت،

[1]. همان، ص 3- 4.

[2]. علل الشرائع، ج 1، ص 31- 32، مقدمه محقق.

[3]. همان.

[4]. همان.