در تحقيق كتاب، از دو نسخه خطّى و يك نسخه چاپى استفاده شده است: نسخه كتاب‌خانه آستان قدس رضوى، نسخه كتاب‌خانه عمومى آية اللَّه مرعشى (با تاريخ تحرير 1319 ق، از روى نسخه‌اى با تاريخ كتابت 1092 ق) و نسخه چاپى در چاپ‌خانه حيدريه در نجف اشرف، در سال 1369 ق. معرّفى كتاب‌ دلائل الإمامة، با همين عنوان‌[1] و يا با عنوان‌ الإمامة،[2] مسند فاطمة عليها السلام‌، و مناقب فاطمة و وُلْدِها عليهم السلام‌[3] آمده است. انتساب اين كتاب به ابن جرير طبرى، معروف است؛ اگرچه خالى از ترديد نيست. يك نظر آن است كه اين كتاب، همان‌ المسترشد پيش گفته است.[4] ديدگاه ديگر آن است كه اين، كتابى مستقل است.[5] بر پايه ديدگاه سوم كه در ميان متأخّران و معاصران مطرح شده، اين كتاب، نه تأليف ابن جرير طبرى صاحب‌ المسترشد؛ كه تأليف فردى است به همان نام كه معاصر نجاشى و شيخ طوسى بوده است.[6] آقا بزرگ براى دفاع از اين ديدگاه، به شواهدى اشاره كرده كه بر ناسازى مشايخ صاحب‌ المسترشد با مشايخ صاحب‌ دلائل الإمامة و گاه ابهامات و آشفتگى‌ها در اسناد كتاب‌ دلائل الإمامة استوار است. مؤلّف كتاب‌ دلائل الإمامة از بسيارى از مشايخ نجاشى و طوسى روايت كرده است؛ همچون: ابن خيّاط قمى، محمّد بن هارون بن موسى تلعكبرى، ابو مفضّل شيبانى و حسين بن عبيد اللَّه غضائرى. او از كسانى روايت كرده كه راوىِ شيخ صدوق و تلعكبرى‌اند، چنان‌كه نجاشى و طوسى نيز از آنها روايت‌

[1]. دلائل الإمامة، مقدّمه محقّق، ص 36- 37.

[2]. اليقين، ص 100- 102.

[3]. معالم العلماء، ص 141؛ إقبال الأعمال، ج 1، ص 36، ج 3 ص 113؛ الأمان من أخطار الأسفار، ص 66، ص 135؛ أمل الآمل، ج 2، ص 272.

[4]. بحار الأنوار، ج 1، ص 40؛ كشف الحجب و الأستار، ص 215.

[5]. معالم العلماء، همان جا؛ أمل الآمل، همان جا؛ فرج المهموم، ص 102؛ كشف المحجة، ص 35؛ اليقين، ص 50- 51؛ اللهوف، ص 26؛ مدينة المعاجز، ج 1، ص 36؛ رياض العلماء، ج 1، ص 103؛ معجم المؤلّفين، ص 164.

[6]. الذريعة، ج 8، ص 241؛ الأخبار الدخيلة، ج 1، ص 43؛ معجم رجال الحديث، ج 16، ص 158؛ دائرة المعارف‌بزرگ اسلامى، مدخل« ابن جرير طبرى».