مجالسى كه محلّ برگزارى آنها نيز ذكر شده، همگى در مشهد يا نيشابور بوده‌اند.

از اين جا مى‌توان حدس زد كه اكثر مجالس كتاب، در رى برگزار شده‌اند. فرد مستملى يا كاتب، افزون بر عنوان مجلس، (موضوع هر جلسه)، شماره، روز، ماه، سال و گاه مكان آن را نيز ذكر كرده و در مواردى، اطّلاعات جزئى‌تر نيز داده است؛ مانند: برگزارى مجلس در خانه سيّد ابو محمّد يحيى بن محمّد علوى‌[1] و هنگام عصر[2]، يا پس از بازگشت از مشهد الرضا عليه السلام در رى‌[3]، يا به هنگام حركت شيخ صدوق به شهرهاى ماوراء النهر.[4] احاديث كتاب، املاى شيخ صدوق در مجلس املا بوده و گاه مستملى حديث را پس از پايان مجلس املا، دوباره از استاد شنيده و در چنين مواردى- كه اندك اند- تذكّر داده است.[5] در ابتداى هر مجلس، مستملى اسناد حديث را با شيخ صدوق آغاز مى‌كند؛ ولى در احاديث بعدى، شيخ صدوق است كه حديث را به نقل از مشايخ خود روايت مى‌كند. تعداد احاديث مجالس، به تناسب كوتاه يا بلند بودن حديث، از سه تا دوازده حديث در نوسان است. در مجلس سى‌ام، يك حديث طولانى در هفت صفحه نقل شده و در مجلس بيست و نهم، 22 روايت آمده است.

شيخ صدوق روايات كتاب‌ الأمالى‌ را با اسناد كامل، از طريق راويان امامى و گاه از طريق راويان اهل سنّت‌[6] نقل كرده است. وى در طريق اهل سنّت، از محمّد بن عمر حافظ بغدادى و در طريق امامى، به ترتيب از پدر خود على بن بابويه (نزديك به 160 حديث)، ابن وليد، محمّد بن على ماجيلويه و محمّد بن موسى بن متوكّل، نقل كرده است. لحاظ ترتيب مجالس، كتاب‌ الأمالى‌ نشان از سامان‌مندى و نظام معنايىِ خاص دارد؛ ولى در نقل احاديث، طبقه‌بندى و نظم معنادارى ديده نمى‌شود. اين پراكندگى،

[1]. مجلس 89، ح 1؛ مجلس 92، ح 1.

[2]. مجلس 96، ح 1.

[3]. مجلس 28، ح 1.

[4]. مجلس 94، ح 1.

[5]. مجلس 7، ح 3.

[6]. مجلس 15، ح 11؛ 21، ح 1، 30، ح 1.