ابو الحسن قزوينى؛ محدّث. هارون موسى تلعكبرى‌[1] و ابو الحسين بن تمام، از وى روايت كرده‌اند.[2] وى چندان قابل اعتماد نبود.[3]

تأليف‌

كتابى به نام‌ الغيبة، به ابو الحسن قزوينى نسبت داده شده است.

54. ابن ابى حاتم قزوينى (م، پس از 350 ق)

على بن حاتم بن ابى حاتم قزوينى، مكنا به ابو الحسن؛ محدّث. وى مورد اعتماد بود.

هارون بن موسى تلعكبرى، هم در سال 326 ق، و هم پس از آن، از وى حديث شنيد و اجازه روايت گرفت.[4] سال وفات على بن حاتم، معلوم نيست. به قرينه آن‌كه حسين بن على شيبان قزوينى، در سال 350 ق، كتاب‌هاى او را از خود وى استماع كرده،[5] پس تا اين تاريخ، زنده بوده است. ابى حاتم قزوينى گرچه خود، فردى موثّق و كثير الحديث بود، از ضعفا نيز روايت مى‌كرد.[6] هارون بن موسى تلعكبرى،[7] حسين بن على بن شيبان قزوينى،[8] و ابو عبد اللَّه بن شاذان، از او روايت كرده‌اند.[9]

تأليفات‌

ابن حاتم قزوينى، كتاب‌هاى ارزشمندى تأليف كرد[10] كه همگى ناياب‌اند: از آن‌

[1]. رجال الطوسى، ص 423.

[2]. رجال النجاشى، ص 147.

[3]. رجال النجاشى، همان جا.

[4]. رجال الطوسى، ص 432.

[5]. الفهرست، طوسى، ص 163.

[6]. رجال النجاشى، ص 263.

[7]. رجال الطوسى، همان جا.

[8]. الفهرست، طوسى، همان جا.

[9]. رجال النجاشى، همان جا.

[10]. الفهرست، طوسى، ص 163.