خطاب مفرد به لفظ تثنيه

خطاب مفرد به لفظ تثنيه

(خطاب کردن شيء واحد به لفظ تثنيه)

در قرآن مواردى هست که لفظ خطاب، تثنيه است و از آن اراده مفرد شده است؛ مانند:((أَلْقِيَا فِى جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ))(ق//24) .

خطاب آيه به مالک و خازن جهنم است که يک فرد است؛ اما «ألْقِيَا» تثنيه آمده است؛ بنابراين، ترجمه آيه مى‌شود: «هر کفرپيشه ستيزه‌جويى را به جهنم بيفکن!»

برخى گفته‌اند خطاب به خازنان جهنم و زبانيه است، که در اين صورت «خطاب جمع به لفظ تثنيه» خواهد بود.

نيز ر.ک: خطاب جمع به لفظ تثنيه.