اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 2136
حسن ختام
حسن ختام
(ختم سخن به عبارات دالّ بر تأمين غرض
گوينده و پايان يافتن مطلب)
چنانچه شاعر يا سخنور، شعر يا سخن خود
را به بهترين بيان ممکن ختم کند که نشان دهد به غرض و مقصد خويش رسيده و راضى است،
کلام از حسن ختام برخوردار است.
«حسن ختام» که به آن «براعت ختام» نيز مىگويند، در قرآن به بهترين صورت
وجود دارد که متضمن معانى بديع و نو است و به شنونده مىفهماند که به انتهاى سخن رسيده
است و ديگر منتظر ادامه کلام نماند؛ مانند ختم سوره بقره به دعا و ايمان به خدا و تصديق
رسالت، و ختم سوره آلعمران به نظر به مخلوقات و امر به صبر و مصابره و مرابطه.
اختتامهاى قرآن به قرار ذيل است: ادعيه؛ وصايا؛ فرايض؛ تحميد و تهليل؛
مواعظ؛ وعد و وعيد؛ …
نيز ر.ک: خواتم سور.
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه (182-186)
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 366و284
[3]معرفت ، محمد هادي ، 1309 -1385.;التمهيد
فى علوم القرآن;جلد5;صفحه 236
[4]بستاني ، بطرس ، 1898 - 1969;محيط المحيط
قاموس مطول للغة العربية;صفحه 217
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 2136