اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 126
آيات قصص
آيات قصص
(آيات مربوط به سرگذشتها)
آيات دربرگيرنده داستان و اخبار گذشتگان
و نيز حوادث زمان پيامبر اکرم (ص) را آيات قصص گويند.
قصص (به فتح قاف و صاد) جمع
قصه به معناى خبر، حال، شأن و سرگذشت است. همچنين داستان و اخبار گذشتگان
که بعضى به دنبال بعضى ديگر بيان مىگردد قصه ناميده مىشود.
قصص قرآن که از شاخههاى
علوم قرآنى و از جذاب ترين و زيباترين آنها است به سه دسته تقسيم ميشود:
1. قصص انبيا: شامل دعوت اقوام توسط انبيا،
معجزات انبيا، قصههاى پيامبرانى چون نوح، ابراهيم، موسي، هارون، يوسف، عيسي، محمد
(ص) و انبياى ديگر.
2. قصص اقوام و ملل: قصه طالوت، جالوت،
فرزندان آدم، اصحاب کهف، اصحاب اخدود، اصحاب فيل و….
3. قصص و حوادث زمان پيامبر اکرم (ص) : داستان جنگ بدر، احد، حنين، تبوک،
احزاب، داستان هجرت و….
نکته بسيار مهم در باره قصههاى قرآن
اين است که اين قصهها براى سرگرمى و تفريح بازگو نشده است؛ بلکه داراى اهداف و فوايد
متعالى است. آنچه از داستانهاى قرآن سطحى و تکرارى به نظر مىآيد، در حقيقت تکرار
بيهوده و حتى براى تأکيد هم نيست؛ بلکه نوعى تجديد معنا براى پىگيرى هدف ديگرى است،
که در سايه آن، مقصود و معنا کامل مىشود و هرگز کلام از آن بىنياز نيست.
برخى از فوايد قصههاى قرآن:
1. بيان بنيانهاى دعوت و اصول شريعتهاى
پيشين؛
2. تقويت قلب پيامبر اسلام (ص) و امت
اسلام؛
3. تصديق نبوت پيامبران گذشته و زندهکردن
نام و ياد آنها؛
4. تصديق ادعاى نبوت پيامبر اسلام (ص)
؛
5. تحت تأثير قرار دادن اهل کتاب و بيان
تحريف و تبديل آنها در کتابهاى آسمانىشان و محاجّه با آنها.
از مهمترين ويژگىهاى قصص قرآن، صادق
بودن و مطابقت آنها با واقعيت است.
[1]سبحاني ، جعفر ، 1308 -;منشور جاويد قرآن;جلد1;صفحه
(283-294)
[15]همان;جلد11;صفحه (5-14)
[2]قرشي بنابي ، علي اكبر ، 1307 -;قاموس
قرآن;جلد6;صفحه (11-12)
[3]ابو زهره ، محمد ،1898-1974م.;معجزه بزرگ
,پژوهشى درعلوم قرآن;صفحه (234-271)
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 126