اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1176
امالكتاب ( قرآن )
امالكتاب ( قرآن )
(يکى از اسامى و صفات قرآن)
امالکتاب سه بار در قرآن براى دو معنا
ذکر شده است
1. لوح محفوظ (دو مورد) ؛
2. اصل، عمده و اساس که منظور، قرآن کريم
بهويژه آيات محکم آن است (يک مورد) .
بنابراين، يکى از اسامى و صفات قرآن «امالکتاب» است که در آيه ذيل مىفرمايد:((هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ
آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ)…) ؛ اوست كسى كه اين كتاب [ قرآن] را بر تو
فرو فرستاد پارهاى از آن آيات محكم [ صريح و روشن] است آنها اساس كتابند و [پارهاى]
ديگر متشابهاتند [كه تاويلپذيرند] (آل عمران// 7) .
علامه طباطبايى درباره وصف قرآن به «امالکتاب» مىگويد: «ام» به معناى
اصلى است که همه چيز به آن بازمىگردد. به اين دليل به آيات محکمات «امالکتاب» گفته
شده است که براى تفسير و تأويل آيات متشابه بايد به آيات محکم رجوع شود، و «امالکتاب»
اضافه لاميه نيست؛ بلکه اضافه تبعيضيه است.
[1]طباطبايي ، محمد حسين ، 1281 - 1360;الميزان
في تفسير القرآن;جلد3;صفحه 20
[2]راميار ، محمود ، 1301 - 1363;تاريخ قرآن;صفحه
31
[3]مغنيه ، محمد جواد ، 1322 - 1400ق;التفسيرالكاشف;جلد2;صفحه
(12-13)
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 1176