مى سازد و به طور غير مستقيم به پاره اى از اشكالات و اشتباهات كه در اذهان افراد غير مطلع وجود دارد، پاسخ روشن مى دهد. امتيازات جهاد دفاعى با جمله هاى زير بيان شده است.

1. انگيزه جهاد و هدف آن: (فِى سَبِيلِ اللّه); «در راه خدا».

2. جنگ با كدام دسته؟ (الَّذِينَ يُقاتِلُونَكُمْ) ; «با كسانى كه با شما نبرد مى كنند».

3. حدود و مرز اين دفاع: (وَلا تَعْتَدُوا) ; «از حد تجاوز نكنيد».

اكنون به اجمال درباره هر يك از اين امتيازات بحث مى نماييم:

امتياز نخست: اين آيه مى رساند كه حساب جهاد اسلامى از كشور گشايى جداست; جهاد اسلامى ـ اعم از دفاعى و تعرضى ـ براى خدا و جلب رضاى خداوند صورت مى گيرد. جهاد نوعى عبادت است كه بايد از روى نيت پاك انجام شود، انگيزه اى جز خدا در كار نباشد; هرگز نظر اين نباشد كه نفوذ مادى و سلطه ظاهرى را گسترش دهند و يا كشورى و يا منطقه اى را ضميمه كشورى و يا منطقه ديگرى بنمايند، و اگر احياناً در گذشته بر صدها هزار نفر از مردم حكومت مى كردند اين بار بر ميليون ها نفر از مردم حكومت كنند; بلكه جهاد، (جهاد دفاعى) نوعى تحرك اجتماعى مفيد و مقدس، براى حفظ كيان و موجوديت اسلام است، و در اين كه انگيزه در جهاد، كسب رضاى خداست، ميان دفاعى و ابتدايى تفاوتى نيست هر چند بحث ما فعلاً درباره بيان مشخصات جهاد دفاعى است. از اين جهت بايد توجه كرد هر فتح و پيروزيى كه در زمان رسول خدا و يا خلفاى بعد از او صورت گرفته است انگيزه و هدفى جز حفظ موجوديت اسلام و يا برداشتن موانعى كه بر سر راه تبليغ آيين اسلام بود، نداشته و هرگز قابل قياس با كشور گشايى اسكندرمقدونى و پيروزى هاى ژنرال هاى اروپايى نيست; زيرا آنان در فتوحات