سوره جاثيه لفظ شريعت وارد شده است، از اين جهت شايسته است تفاوت اين سه لفظ را روشن سازيم ولى به خاطر اين كه نظام بحث از هم نگسلد، توضيح اين قسمت را آخر بخش مى آوريم.

بخش چهارم:

آيات اين بخش به روشنى اخطار مى كند كه هرگز نبايد اختلافات خود را پيش حكومت هاى طاغوتى ببريم و از نظام و برنامه هاى گروه جبار و متمرد از دستور خدا و بيرون از بندگى حق، داورى جوييم، بلكه بايد هر نوع داورى را نزد خدا و رسول او ببريم. اينك آيات اين بخش:

(يا أَيُّهَا الّذينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِى الأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فى شَىْء فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ والرَّسُول إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَومِ الآخِر ذلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً).[1]

«اى افراد با ايمان! از خدا و پيامبر وصاحبان امر از خود، اطاعت كنيد. اگر درباره چيزى اختلافى بين شما رخ داد، آن را به خدا و پيامبر او رد كنيد هرگاه به خدا و روز ديگر ايمان داريد، زيرا اين كار (رجوع به خدا وپيامبر او) براى شما خوب و سرانجام خوبى دارد».

اصولاً آيات قرآن، جامعه اسلامى را به شدت از هر نوع گرايش به نظام طاغوتى كه مظهر طغيان و ستم و دورى از راه و رسم بندگى خدا هستند، باز مى دارد[2] تا چه رسد به اين كه سرنوشت خود را به دست گروه طاغوتى بدهيم كه هرچه بخواهند بر سر ما بياورند.