6. در حالى كه از نظر قرآن خدا يگانه رزاق و روزى رسان و روزى ده است،[2] مع الوصف در آيه ديگر دستور مى دهد كه افراد متمكن به زيردستان روزى دهند و به آنان لباس بپوشانند.[3]
7. از نظر قرآن زارع واقعى خدا است، [4] در حالى كه در آيه ديگر فلاحت پيشگان را نيز زارع خوانده است.[5]
8. در آيه اى وارد شده است كه خداوند اعمال بندگان خود را مى نويسد، [6] در حالى كه در آيه ديگرى فرشتگان را مأمور نوشتن اعمال معرفى مى كند.[7]
9. از نظر قرآن، تنها مالك جهان خدا است و هيچ كس مالك چيزى جز او نيست،[8] در حالى كه در آيه ديگر به مالكيت انسان ها اعتراف مى كند.[9]
10. در همين بحث (توحيد در تدبير) آياتى را خوانديم كه خدا را يگانه مدبر معرفى مى كرد، حتى اگر از مشركان سؤال شود كه مدبر كيست؟ مى گويند: خدا است،[10] ولى در آيه ديگر به وجود ديگر مدبرها اعتراف