(وَإِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الرَّحْمن الرَّحيم).[1]

«خداى شما يكى است، جز او خدايى نيست، او رحمان و رحيم است».

(...إِلهُنا وَإِلهُكُمْ واحِدٌ...).[2]

«خداى ما و شما يكى است».

(لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللّهَ ثالِثُ ثَلاثَة وَما مِنْ إِله إِلاّ إِلهٌ واحِدٌ...).[3]

«آنان كه مى گويند: خدا يكى ازآن سه نفر است كافر شده اند، جز خدا خدايى نيست».

(...وَلا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ...).[4]

«مگوييد سه تا هستند، بپرهيزيد براى شما نيكو است».

بالأخص كه اين آيات در برابر انديشه مشركان وارد شده است كه مى گفتند:

(أَجَعَلَ الآلِهَةَ إِلهاً واحِداً إِنَّ هذا لَشَىْءٌ عُجابٌ).[5]

«آيا خدايان متعدد را خداى واحدى قرار داده است، اين كار شگفت آور است».

پاسخ

هدف اين آيات، كوبيدن انديشه غلط مشركان است كه هر قوم و قبيله اى