حجة الاسلام را بپذيرد، ولى مباشرت در ذبح در حال اختيار هم لزومى ندارد.

مسأله 109. شخص معذور در رمى روز يازدهم و دوازدهم و طواف نساء و بيتوته هاى منا، مى تواند براى اداء حج نايب شود. در اين صورت بايد رمى را در شب انجام دهد و به جاى بيتوته ها، در مكه به عبادت بپردازد و در طواف نساء ديگرى را نايب بگيرد.

نيابت زنان كه معمولاً در مشعر، وقوف اختيارى نمى كنند و رمى در شب براى آن ها پس از نيمه شب جايز است و يا ممكن است در طواف و نماز، به علت عادت ماهانه به استنابه نياز داشته باشند يا ممكن است حج آن ها بدل به اِفراد شود، نيابت آنان اشكالى ندارد.

مسأله 110. نيابت معلولى كه نقص در مواضع سجده دارد مثلاً يك پا يا يك دست ندارد به احتياط واجب كفايت نمى كند ولى كسى كه از دو چشم نابينا است و مى تواند اعمال اختيارى را ولو با راهنمايى ديگران انجام دهد اشكال ندارد.

مسأله 111. كسى كه قرائتش صحيح نيست به احتياط واجب نيابتش صحيح نيست مگر اين كه قرائت خود را قبل از عمل تصيح كند و اگر گمان مى كرد مى تواند تصحيح كند ولى موفق نشد ولو با تلاش زياد، علاوه بر نماز خود، استنابه نيز بنمايد هر چند نبايد از اوّل نايب مى شد ولى مستحق اجرة المثل است.

مسأله 112. اگر نايب هنگام قبول نيابت معذور نبود، ولى در اثناى اعمال عمره و حج براى او عذرى پيش آمد كه در اصطلاح به آن عذر «طارى» مى گويند، هرگاه به وظيفه ى معذور عمل كند، حج او مقبول است.