به عنوان مثال:

الف) دفاع از اسلام و حفاظت از مرزهاى كشور اسلامى در مقابل دشمنان اسلام، اصل ثابتى در اسلام است. قرآن مى فرمايد:

((وَاَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة)).[1]

«هر نيرويى در قدرت داريد براى مقابله با آنها ]دشمنان [ آماده سازيد».

اما در مورد كيفيّت و نحوه دفاع و حفاظت از كشور اسلامى، دليل خاصىوجود ندارد و شارع آن را به مقتضيات زمان موكول كرده است. امروزه استفاده از سلاحهاى جديد مانند ناوها و هواپيماهاى جنگى و... را نمى توان بدعت ناميد، بلكه در واقع عمل به اصل ثابت قرآنى: ((وَاَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة)) است. بنابراين، اصلِ تجهيز به ادوات نظامى، اصلى شرعى و دينى مى باشد، اما خصوصيات و ويژگيهاى آن در شرع بيان نشده است.

ب) دين اسلام سفارش خاصى به كمك و نيكوكارى به يتيمان و فقيران ، وابراز محبّت و عطوفت نسبت به آنان و سعى در حفظ اموالشان نموده است. در حاليكه براى جامه عمل پوشاندن به اين اصل اسلامى روشهاى مختلفى مطابق مقتضيات هر زمان و مكان وجود دارد. آنچه لازم است انجام اين اصل كلى اسلامى است، امّا كيفيت و چگونگى آن به شرايط زمان و مكان وابسته است.